Nadat we in Sydney een auto hadden gekocht, zijn we vorige week zaterdag de stad uitgegaan, bestemming Grifftith, dit ligt ten westen van Sydney. Volgense onze harvest guide was in dit gebied veel werk te vinden in het fruitplukken.

Zondag aangekomen in Griffith, na te hebben overnacht langs de highway bij een pompstation, kwam direct een Turk naar ons toe of we wilden werken. Het soort werk: uien oogsten. We kregen $40 voor een ' bin', echter bleek het langer dan gedacht te duren voordat we zo'n kist van 1.5 bij 1.5 meter vol hadden. Na 2.5 uur had Rick zijn kist vol met uien. Tjitte had hem voor 3/4 gevuld, maar we waren er beiden helemaal klaar mee. Je zit namelijk de hele dag op je knieen tussen de uien, de vliegen irriteren je mateloosenzit tussen allemaal' Polen' te werken.Nadat we samen Tjiite's kist vul hadden besloten we om te vertrekken...

In het centrum van Grifftith hadden we een aantal backpackers uit Duitsland enFrankrijk ontmoet. Vandeze laatste kregen we een adres om sinaasappels te plukken, dit leek ons vele malen beter danuien uit de grond trekken. Eenmaal aan het werk bleek het inderdaad een stuk beter werk, echteris het loon veel te laag: $25 voor een ' bin', echer hadden we samen 2 bins gedaan in 3uur! Voor dit loon wilden we beiden niet werken, dus besloten we maar weer weg te gaan. We waren wel weer een ervaring rijker....Overigens konden we het met de eerste, de Duitsers heel goed vinden. We hebben'ndag eerder met hen een biertje gedronken en een heel gezellige avond gehad. We weten nu ook wat het woord ' moffen' betekend: een mof is een Duiste (snor)fiets. Waarop wij zeiden: 'Ich will meine fahrrad zuruck!' (Ik wil mijn fiets terug)

Om onze dag tochnog nuttig te besteden zijn wevandaag (dinsdag) naar een garage gegaan om onze auto te laten keuren, deze verliep namelijk op 27 november. Dit was een van de reden waarom de auto voor een goedeprijs hebbenkunnen bemachtingen. In Griifftih zijn veel garages, eentje vinden was dus niet zo moeilijk. We besloten om naareen Ford garage te gaan, het zijn toch Tjitte's collega's.

Voordat we hadden verteld dat Tjitte automonteur is, begon de nogal stevige, zeg maar gerust moddervettegaragehouder al over onze achterbanden, deze zouden versleten zijn...Zelfs een leek als Rick zag zelfs dat hier nog heel veel profiel op zat. Toch maar een afspraak gemaakt om hem te laten keuren....

Bij de garage aangekomen, werd ons busje door een monteur mee naar achter genomen. In de showroom vertelden we degaragehouder dat Tjjiite monteur is bij een Fordgarage in Nederland. In eerste instantie wilden hij het niet helemaal geloven een stelde een sneaky controlevraag, toen Tjitte hem corriceerde wist hij niet hoe snel hij naar de werkplaats moest, om met zijn rode hoofd te vertellen dat ze ons maar niets moesten aansmeren. De auto kwam dan, zoals verwacht glansijk door de keuring. Alleen een licht versleten voorband, welke is vervangen door het reservewiel. Al met al dus een goede dag, want in de garage kwam een vrouw tegen met Nederlandse ouders, zelf sprak zij geen Nederlands, maar zijhad wel enkele adressen voor ons om te werken. Ditmaal in de wijnsector. In deze sector liggen de lonen hoger dan in het ' normale' fruitplukken. Morgen gaan we op pad om te kijken of hier eventueel werk is....Maar het is in ieder geval heel makkelijk om hier werk te vinden, alleen het vinden van een baan welke nog goed betaald is iets lastiger, maar er zijn mogelijkheden genoeg! Foto's kunnen we helaas niet uploaden, omdat de computer in de bibliotheek van Grifftith, waar we dit verhaal schreven, van voor de oorlog is...Deze houden jullie nog tegoed!